به بهانه روز آمار و برنامهریزی؛
تشریح سیاست‌های شورای ششم در راستای توجه به حوزه برنامهریزی
به گزارش پایگاه خبری شورا تریبون ؛ حسین حسامی ، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، فناوری اطلاعات و منابع انسانی شورای اسلامی شهر مشهدمقدس در یادداشتی به تشریح سیاست‌های شورای ششم در حوزه برنامهریزی پرداخت.
تشریح سیاست‌های شورای ششم در راستای توجه به حوزه برنامهریزی
حضرت امام علی(علیه‌السلام) می‌فرمایند: قِوامُ العَیشِ حُسنُ التَّقدِیرِ و مِلاکُهُ حُسنُ التَّدبیرِ
پایداری زندگی به برنامه ریزی درست و وسیله رسیدن به آن، مدیریّت صحیح است.
اولین روز آبان ماه هر سال، در تقویم کشور عزیزمان ایران، روز ملی آمار و برنامه ریزی نام گذاری شده است.
برنامهریزی عنصر اصلی موفقیت و مدیریت علمی در پیشرفت هر کشور بوده و آمار و اطلاعات نیز، عامل مؤثر و ضروری برای برنامهریزی، ارزیابی عملکرد و تصمیم‌گیری در سطوح مختلف مدیریت است و سیاستگذاران، برنامه‌ریزان و کارشناسان، جهت تهیه و تدوین برنامه‌ها، به داده، اطلاعات و تحلیل‌های آماری نیاز دارند.
بنابراین پرداختن به این مهم، امری مبرهن و کلیدی است؛ چنان‌که رهبر معظم انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) می‌فرمایند: «برنامهریزی کمک خواهد کرد که مردم بتوانند به آنچه که در پیش روی آنهاست، اعتماد کنند؛ بتوانند در مورد پیشرفت کشور قضاوت کنند.» ۱۲ مردادماه ۱۳۸۸
در این راستا، نکات ذیل، به عنوان سیاست‌های دوره ششم مدیریت شهری، مدنظر شورای اسلامی شهر است و برای تحقق آن، به طور قاطع تأکید می‌شود:
۱- طراحی و جاری‌سازی برنامه‌های راهبردی مدیریت شهری در عمق عملکرد سازمان، مدیران و سرمایه‌های انسانی:
بسیار دیده شده است، که بهترین برنامه‌های راهبردی اعم از ماموریت‌ها، چشم‌انداز، اهداف، ارزش‌ها، راهبردها و … مدیریت شهری، در قالب اسناد بالادستی سازمانی باقی می‌ماند و در سایر نظام‌های سازمانی جاری نمی‌شود. این موضوع موجب می‌شود، ذی نفعان مدیریت شهری، علی الخصوص شهروندان شکاف جدی میان مستندات بالادستی، شعارها و وعده‌های مدیران سازمان تا عمل به آن ها احساس کنند و رفته رفته از اسناد بالادستی و شعارها زده می‌شوند و پیشرفت مدیریت شهری برای دسترسی به افق‌های پیش بینی شده همچون آرمان شهر رضوی و تمدن نوین اسلامی، با اطاله زمان مواجه شود.
برای تحقق این مهم باید برنامه‌های راهبردی را در سه بعد نظام‌های مدیریتی سازمان، منابع انسانی و شهروندان از طریق اتصال گلوگاه‌های هر یک از ابعاد یاد شده به مولفه های برنامه راهبردی مدیریت شهری جاری نمود.
۲- اولویت‌گذاری طراحی برنامه‌های عملیاتی مبتنی بر نیازهای روز شهروندان و مدیریت شهری
برنامه‌های عملیاتی به جهت حفظ قالب و تکرار رویه گذشته در ادوار گوناگون، صرفاً دستخوش تغییر نگاه‌های مدیریتی قرار گرفته و به اصل و بنیان آن که باید در نهایت موجب افزایش رضایت شهروندان شود توجه زیادی نشده است. برنامه عملیاتی زمانی موفق است، که ضمن جاری سازی برنامه های راهبردی در قالب عملیات سالانه، توسط شهروندان سنجیده شود و مطابق با متغییر های افزایش رضایت شهروندان بهبود و توسعه یابند. شایان توجه است، که در تهیه این برنامه‌ها، باید مشارکت مردم، از طریق حلقه‌های میانی و گروه‌های مرجع جلب شود، تا بازخوردهای مناسب‌تری از آن ارائه شود.
۳- اصالت بخشی به برنامه، به جای بودجهریزی سنتی
عموماً در سازمان‌ها، به دلیل کمبود منابع پایدار، بودجه را با برنامه تنظیم می‌کنند؛ که این رویه مهم‌ترین عامل بازدارنده تعالی مدیریت شهری است. چرا که با این رویه بهترین برنامه‌ها فدای بودجهریزی سنتی می شود. ساختار بودجه باید طوری اصلاح شود، که بودجه تابعی از برنامه باشد؛ چرا که برنامهریزی صحیح مسیر تحقق مدیریت شهری متعالی را فراهم می‌کند. بنابراین اصالت موضوع با برنامه است و بودجه باید مبتنی بر برنامه تنظیم شود. این مهم را در تدوین بودجه سال ۱۴۰۱، ترتیب اثر خواهیم داشت.
۴- زمینه سازی ایجاد زیرساخت‌های توسعه آمارهای ثبتی و یکپارچه سازی داده‌ها
آمار زمانی قابل اتکاء و ارزشمند است، که بصورت ثبتی دریافت شده و تا حد امکان داده غیر ثبتی در آن جایگاهی نداشته باشد. مدیریت‌شهری به جهت گستردگی ماموریت‌ها و خدمات باید با بهره‌گیری از آمارهای ثبتی رصد شود؛ و داده‌ها قابلیت تجمیع و یکپارچگی داشته باشد؛ چرا که تفکیک و عدم انسجام داده‌ها، بعضاً علاوه بر عدم گره‌گشایی موجب انحراف تصمیمات نیز می شود. زیرساخت آمار مدیریت شهری باید طوری فراهم شود تا زمینهی سیستم پشتیبان از تصمیم و سیستم‌های خبره را فراهم نماید.
۵- رصد و پایش هوشمند فرآیندها، گلوگاه ها و نارسایی ها با هدف ارتقا سطح رضایت شهروندان و سلامت اداری
فرآیند به عنوان جاری‌ترین عنصر عملکردی هر سازمان، روزانه صورت مستمر و مداوم، فارغ از صحیح بودن یا نبودن و یا وجود نارسایی‌های آن، اجرا می شوند و هیچ گاه متوقف نمی شوند. اگر این عنصر سازمانی پرکاربرد، درصورتی که رصد و پایش نشود، روز به روز با تغییر افراد، نگاه‌های مدیریتی، شرایط سیاسی و… گلوگاه‌ها و نارسایی‌های پیچیدهتری برای آن بوجود می‌آید. بنابراین تنها راه حفظ چابکی مدیریت شهری در جهت نیل به آرمان‌ها، خط مشی و برنامه های راهبردی؛ رصد و پایش بهنگام فرآیندها و بهبود آن مطابق با نظر همه ذی نفعان علی الخصوص شهروندان است.
۶- دستیابی به سیستم های یکپارچه مدیریتی از جمله، برنامه، بودجه، مالی و… با هدف جلوگیری از پراکندگی داده و امکان تولید داده های پشتیبان از تصمیم
در صورت وجود سیستم‌های موازی و ناهماهنگ، سردرگمی و ناهماهنگی مدیریت شهری در اطلاعات و پراکندگی داده را بوجود می آورد. در همین راستا می بایست، ضمن تأکید بر نگاه و رویکرد سیستمی و یکپارچه در میان مدیران ارشد ستادی شهرداری و سیاستگذاران شهری، زمینه یکپارچه سازی سیستم‌ها از جمله برنامه، بودجه، مالی، تامین کنندگان و… را فراهم آورد.
۷- توجه ویژه به حاشیه‌شهر و گروه‌های خاص، به عنوان اولویت در برنامه‌ها:
حل مسائل حاشیه شهر و گروه‌های خاص، نباید در قالب شعار باقی بماند. در برنامه عملیاتی ۴ ساله آتی و بودجه سال ۱۴۰۱، توجه به حاشیه شهر، باید پررنگ و مورد تأکید باشد. باید سهم حل مسائل حاشیه شهر در بودجه، در عمل لحاظ شود، تا شاهد حل شبکه‌ای از مسائل متأثر از مسائل حاشیه شهر و گروه‌های خاص باشیم. در ارزیابی عملکرد مدیران و به تبع آن شهرداری، توجه به حاشیه شهر، به عنوان یک شاخص کلیدی و با اهمیت بالا مدنظر ماست. سایر دستگاه‌ها و نهادها نیز، باید بر تحقق این مهم کمر همت ببندند و به یاری شهرداری بیایند. این یک مطالبه اساسی نمایندگان مردم از سایر نهادهای متولی یا همکار است.
۸- برنامه‌های مشهدالرضا(علیه‌السلام)، مزیّن و معطّر به سیره رضوی و در راستای تحقق شهر تمدّنی
بارها گفته‌ایم که مشهد مقدس، ایوان حریم ملک پاسبان امام رضا (علیه آلاف التحیه و الثناء) است. نه تنها اجازه نخواهیم داد، که در شهر مشهد، برنامه و فعالیتی در تعارض با سیره رضوی و در تضاد با تمدن نوین اسلامی باشد؛ بلکه تلاش خواهیم کرد، کاستی‌های موجود در این مسیر را کاهش دهیم. در این راستا، شاخص‌های شهر تمدنی رضوی، تدوین و در بودجه پیشنهادی سال ۱۴۰۱ شهرداری، مورد لحاظ قرار می‌گیرد. در سطح شاخص‌های پیامدی و نتیجه‌گرا نیز، تحقق این موضوع را دنبال خواهیم کرد.
